«نماینده» / کمیل خجسته * : بیشتر از ۲۴ ساعت است که تلگرام طلایی و کمتر از همان ساعت، موبوگرام از تلفن‌های همراه مردم حذف شده است اما ظاهرا دعوا با کلیدواژه‌های محبوبی مثل حق‌الناس که مسوولان امر در صفحات شخصی‌شان منتشر می‌کنند، آدرس غلط پیدا کرده است و مساله در حد یک اتفاق برای پوسته‌ پیام‌رسان تلگرام تقلیل یافته است.
مسأله اصلی چیست؟ مسئله اصلی آینده قدرت است. چرا؟ به تاریخ توجه کنید: «در قرن ۱۶ کنترل مستعمرات و شمش‌های طلا دو ابزاری بود که اسپانیا را در صدر قدرت‌ها جا داد. قرن ۱۷ هلند از تجارت و منابع مالی سرشار بهره وافی برد. در قرن ۱۸ فرانسه با اتکا به جمعیت زیاد و ارتش، صاحب اقتدار شد درحالی‌که در قرن ۱۹ اقتدار بریتانیا برخاسته از تفوق آن در انقلاب صنعتی و نیروی دریایی‌اش بود اما در عصر جدید -عصر اطلاعات- دولتی (یا بازیگران غیردولتی) که بر اطلاعات سوار باشد، پیروز است.» این نگاه جوزف نای، تئوریسین آمریکایی قدرت نرم است. در کتاب «آینده قدرت» او راست می‌گوید؛ به زندگی حالایمان نگاه کنید، همه‌چیز دارد اینترنتی می‌شود. روزگاری نه‌چندان دور از موبایل‌های هوشمند خبری نبود و امروز یکی از بدیهیات زندگی شده است. روزبه‌روز روی صفحه گوشی‌ها اپ‌هایی نصب می‌شوند که به زندگی حقیقی مردم مرتبط می‌شود. این اینترنتی‌شدن در کنار همه محاسنش معایبی هم دارد. یکی‌ از معایبش این است که اگر دقت نشود مثل اسب تراوا عمل می‌کند، وارد قلعه می‌شود و تازه سربازان خود را پیاده می‌کند.
مساله اصلی این است که شبانه بدون اجازه مردم ایران یک شرکت آمریکایی به‌نام گوگل از گوشی آن‌ها که با مجوز دولت ایران وارد کشور شده و از این واردات سود سرشار کسب کرده است بدون مجوز همان دولت، یک اپلیکیشن را حذف می‌کند. چند وقت پیش هم اپل تمامی اپ‌های ایرانی را در گوشی‌های خود غیرفعال کرد. ماجرا در حذف چند آیکون و اپ‌ از گوشی هوشمند مردم نیست بلکه پشت سر هر آیکون ایرانی‌ساخته‌ای، هزاران جوان استارت‌آپی، صدها شرکت نوپای فعال که بر بستر صنایع نوین در حال رشد هستند و در معرض ورشکستگی و فروپاشی قرار می‌گیرند، وجود دارد و این یعنی تهدیدی برای بازار صنایع خلاق و نوین ایران؛ یعنی تهدیدی برای آینده روشن.
استقلال آرمان اول انقلاب است و دولت‌ها موظف هستند به صیانت از آن. عصر جدید، عصر جنگ هوشمند است. دفاع از استقلال هم هوشمندی می‌خواهد. امروز تجربه شد هشدار رهبری در استادیوم آزادی که دشمن از رسانه مانند سلاح شیمیایی استفاده می‌کند. «سلاح شیمیایی را وقتی می‌زنند، تانک و تجهیزات را از بین نمی‌برد، تجهیزات می ماند و انسانها از بین می‌روند و از قدرتِ استفاده‌ از ابزار می‌افتند... این را کسانی که مسوولیت این بخش از کشور را -بخش ارتباطات را- دارند، درست توجه کنند. ما در جلسات حضوری هم به اینها تذکر داده‌ایم، تأکید کرده‌ایم، حالا هم می‌گوییم؛ توجه کنند که آنها ابزاری نشوند برای اینکه دشمن راحت بتواند سلاح شیمیایی خودش را علیه این مردم به کار ببرد».
 امروز روز پاسخگویی است.
تسهیل‌گران ورود اینترنت به ایران چگونه با شرکت‌های واردکننده اینترنت و خدمات‌دهنده آن مانند سامسونگ و اپل که کل بازار ایران را اشغال کرده‌اند، توافق کرده‌اند که
به همین سادگی بازار ایران شبانه تهدید می‌شود؟
 دی ۹۶ یک پلتفرم به‌نام تلگرام حاکمیت ملی را به مخاطره انداخت و آن‌روزها تسهیل‌گران باوجود مذاکرات‌شان با آقای دورف، رییس آن، با توییتر به یکدیگر ریپلای می‌زدند. امروز این خدشه بر حاکمیت، خودش را به سطح دیوایس و تجهیزات اینترنت‌رسان مانند گوشی‌های هوشمند
 رسانده است؛ تدبیر مسوولان ارتباطاتی کشور برای مراقبت از استقلال کشور چیست؟
آیا کسی مراقب کسب‌وکارهای نوپای اینترنت‌ پایه هست؟

*مدیر عامل موسسه تبیان